سلام

با این عکس خیلی حال می کنم حس خوبی وقتی نگاش می کنم بهم میده روتوش نداره سیاه و سفیده بی کیفیته ولی خیلی به دل می نشینه چون...
به یاد آیت ا...سیدمجدالدین قاضی دزفولی اونی که می گفت:
خاک پای بسیجی توتیاست باید باشی و ادای دین کنی اگه بتونی...
این ترجمان همان سخن امام خمینی(ره) است که فرمودند خطاب به جمعی که تعدادی از علما در آن جمع بودند:
این وصیت نامه هائی که این عزیزان می نویسند، مطالعه کنید. پنجاه سال عبادت کردید و خدا قبول کند، یک روز هم یکی از این وصیت نامه ها را بگیرید و مطالعه کنید و تفکر کنید.(60/4/1)
و این سخن امام خامنه ای:(حتما بخونید شرح سخن امام که در بالا اومده رو می ده بدون رودربایستی. اون وقت می فهمی خصوصا توی دزفول چرا کار خاصی صورت نمی گیره چون این نگاه تقریبا اصلا نیست و راه اصلی ترویج همین نگاهه)
این که شما دیدید امام فرمودند وصیتنامه این جوانان را بخوانید، من حدسم این است - البته در این مورد چیزی از امام نشنیدم - که این یک توصیه خشک و خالی نبود. خود امام، آن وصیتنامه ها را خوانده بودند و آن گلوله آتشین در قلب مبارکشان اثر گذاشته بود و میخواستند که دیگران هم از آن بی بهره نمانند. کمااینکه خود من هم در طول سالهای جنگ و بعد از آن تا امروز، بحمدالله با این وصیتنامه ها تا حدودی اُنس داشتم و دارم و دیده ام که بعضی از این وصیتنامه ها، چطور حاکی از همان روح عرفان است.
راهی را که یک عارف و یک سالک در طول سی سال، چهل سال طی میکند - ریاضت میکشد، عبادت میکند، حضور پیدا میکند، از اساتید فرا میگیرد، چقدر گریه ها، چقدر تضرّع ها، چقدر کارهای بزرگ - این راه طولانی را یک جوان در ظرف ده روز، پانزده روز، بیست روز در جبهه پیدا کرده و طی کرده است. یعنی از آن لحظه ای که این جوان با هر انگیزهای - طبعاً با انگیزه دینی، همراه با آن حماسه های جوانی - به جبهه رفته و این حالت بتدریج در جبهه به یک حالت عزم بر فداکاری و گذشت مطلق از همه هستی خود تبدیل شده و او خاطرات و یا وصیتنامه خود را نوشته است، تا لحظه شهادت، این حالت همینطور لحظه به لحظه پُرشورتر، و این قرب نزدیکتر، و این سیر سریعتر شده است؛ تا آن روزهای آخر و لحظه های آخر و ساعات آخر، اگر چیزی از او مانده است، مثل یک گلوله آتشین در دل انسان اثر میگذارد. این جوانانی که خاطرات نوشتند و شهید شدند، انسان در نوشته هایشان، چنین خصوصیتی را خیلی به وضوح مشاهده میکند. این، رشحه ای از همان روح حسینی است. (76/9/13)