● طبخ غذا در حرارت بالا:
ویتامین C موجود در میوه و سبزیجات بر اثر حرارت پخت(کمپوت‌ها) به شدت آسیب می بیند و افرادی که بر اثر مشکلات معده و دستگاه گوارش دائما از سبزی های پخته شده استفاده می کنند، اگر سبزی ها را در حرارت بالا طبخ کنند، قسمت اعظمی از کل ویتامین های موجود در آنها از دست می رود و دیگر مصرف آنها نمی تواند نیازهای ضروری شان را تامین کند.
همچنین ویتامین B موجود در نخود و لوبیایی که برای تهیه ی خورش در آرام پز ریخته شده و ساعت‌ها می جوشد، نیز آسیب دیده و از بین می رود.
ما عادت داریم غذایی که می پزیم به قول معروف "جا بیفتد"، اما نمی دانیم در حین این فرآیند چه صدماتی به مواد مغذی که انتظار داریم با خوردن غذا به بدن ما برسد، وارد شده است. برای مثال سبزی که در تهیه ی بورانی یا آش استفاده می کنیم، سرشار از اسید فولیک و ویتامین B۶ است، اما بر اثر طبخ در حرارت بالا و به مدت طولانی، این دو ویتامین تخریب شده و از بین می روند.
حتماً شنیده‌اید که گوجه فرنگی سرشار از بتاکاروتن و ویتامین C است یا سیب زمینی آهن دارد، یا بروکلی غنی از آهن و ویتامین بوده و شیر منبع خوبی از ویتامین B۲ است. اما شاید نشنیده باشید که وقتی گوجه فرنگی را خیلی سرخ کنید، دیگر ویتامین C در آن باقی نخواهد ماند. بنابراین باید دانست که روش پخت غذا نیز در حفظ یا کم شدن ویتامین‌ها و املاح موجود در آن موثر است.
● پختن با آب زیاد :
اگر ویتامین‌های محلول در آب نظیر ویتامین C، گروه B و اسیدفولیک و نیز مواد معدنی نظیر آهن، مس و... با آبِ زیاد پخته شوند، ویتامین‌ها در آبِ غذا حل شده و در صورتی که آبِ این غذا را بعد از طبخ دور بریزید، قسمت اعظمی از مواد مغذی موجود در ...
↧