در باب بينواياناز خطبههاي آن حضرت عليهالسلام است (در آن فقراء را پند ميدهد که بر اغنياء رشک نبرند و به اغنياء دستور داده که از روي رئاء و خودنمايي کاري نکنند و فوائد صله رحم و مهرباني و کمک به خويشان را بيان ميفرمايد): پس از ستايش خداوند و درود بر پيغمبر اکرم فرمان الهي (آنچه مقدر است) فرود ميآيد بسوي هر کس مانند دانههاي باران از آسمان به زمين و قسمت هر کس زياد يا کم به او ميرسد (هر کس به آنچه خداوند متعال از روي حکمت و عدالت براي او تعيين نموده بهرهمند ميگردد، چنانکه در قرآن کريم س 43 ي 32 ميفرمايد: نحن قسمنا بينهم معيشتهم في الاحيوه الدنيا يعني ما آنچه را که بايد در زندگاني دنيا به آنها برسد بين ايشان قسمت نمودهايم، و در س 15 ي 21 ميفرمايد: و ان من شيء الا عندنا خزائنه و ما ننزله الا بقدر معلوم يعني چيز نيست مگر آنکه خزينههاي آن در تحت تصرف ما است و نميفرستيم آن را مگر به اندازهاي که معلوم شده) بنابراين هر گاه يکي از شما در اهل يا در مال يا در وجود شخص برادر (همنوع) خود زيادتي بيند نبايد سبب فتنه و فساد او گردد (رشک بر او نبرده خود را در مخاطرات دنيا و آخرت نيندازد) زيرا مرد مسلمان ماداميکه (بر ديگري رشک نبرده) پستي و عاري اظهار نکرده تا سر زبان مردم بيفتد و بر اثر آن بيمقدار شود و کوتاهبينان پست بسبب آن بر او برانگيخته شوند مانند قمار باختهايست که از اولين تيرهاي خود فيروزي و بردن را منتظر است تا بلکه غنيمتي بدست آورده خسارت خود را جبران نمايد (خلاصه فقير و درويش تهي دست که امثال و اقران خود را با مال و منال و اولاد بسيار ميبيند نبايد بر ايشان رشک برده در معصيت افتد و با آنها بدخويي کند يا در برابر آنان فروتني نمايد، بلکه بايد اظهار بينيازي نموده اندوه در دل خود راه ندهد و همت بر آن گمارد که آنچه سبب پستي و عار است از او ظاهر نشود و آبرو و شرف خويش را نيکو نگهدارد، و هميشه خوشحال و منتظر فراواني نعمت باشد مانند قمار باختهاي ...
↧